เรื่องเล่าก่อนนอน “ตามล่าหาฟัก…จีน”

คือเมื่อเย็นฮะ ไปจ่ายตลาดที่ซุปเปอร์แถวบ้าน ก็ซื้อของทุกอย่างเกือบครบตามลิสต์ที่กวางน้อยส่งมาให้ล่ะ ขาดอยู่อย่างเดียว “ฟัก” … คือเดินตามหาฟักอยู่สามสี่รอบ หายังไงก็หาไม่เจอ จนกวางน้อยโทรมาถามว่า ของครบยัง ..ก็เลยสารภาพบาปไปว่า “หาไม่เจอเลย ฟักอะ “‘…แล้วก็พูดกับปลายสายเชิงบ่นไปเรื่อยๆว่า “ฟัก …ฟัก …ฟักอยู่ไหน?” คือตอนพูด ใส่หูฟังไง เลยไม่รู้ว่าพูดดังแค่ไหน แล้วอาม่าอาอึ้มอาตี๋อาหมวยอาเจ้ ก็มองมาที่ต่างด้าวคนนี้ … ก็ได้แต่บอกตัวเอง แบบคนมองในแง่ดี(แง่ดีต่อตัวเอง ง่ายๆก็เข้าข้างตัวเอง) ว่า “คนจีนไม่ค่อยสนใจภาษาอังกฤษมากหรอกมั้ง เขาคงไม่คิดว่า “F**k หรอก (หารู้ไม่ว่าสมัยนี้คนจีนสนใจภาษาอังกฤษกันเยอะมาก และคำนี้ก็พื้นฐานมาก 55)”

ต่างด้าวก็เดินหาของต่อ จนสุดท้ายก็เจอ “ฟัก” จนได้ฮะ …หานานมาก สุดท้ายก็เจอ ไปหลบมุมอยู่ตู้แช่ผลไม้ …”ฟัก” จริงๆนะ ^^

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า “เวลาใส่หูฟัง อย่าพูดเสียงดังจนชิน จนลืมว่ามีคนรอบข้างอยู่ …และอยู่เมืองจีน บางทีพูดจีนก็ดี แม้คู่สนทนาจะเป็นคนไทย จะได้กลมกลืน (เนอะ 55) อย่างกรณนี้ 冬瓜 ตงกวา = ฟัก ..นะฮะ ”

จบล่ะ 再见! 晚安!

#อ้ายจง #เล่าเรื่องเมืองจีน #ชีวิตในจีน #ฟักจีน

ขอบคุณที่มาของข้อมูล :
แฟนเพจอ้ายจง