ตั้งแต่มีโอกาสไปใช้ชีวิตที่จีน ใช้ชีวิตที่ต่างประเทศ ทำให้ความคิดในการปฏิบัติกับแรงงานจากประเทศเพื่อนบ้านเปลี่ยนไป

—–

ย้อนไปเมื่อสมัยวัยรุ่น ตอนอยู่ไทย ก็ใช้ชีวิตสนุกๆ หาเรื่องมาพูดคุยเฮฮาตามปกติ ซึ่งต้องยอมรับว่าตอนนั้น มุขประมาณว่า “พูดไทยไม่ชัด” ล้อเลียนสำเนียงพูดไทยของคนต่างชาติ โดยเฉพาะแรงงานจากประเทศเพื่อนบ้านและจากชนเผ่าต่างๆ เช่น ไทยใหญ่

…เป็นมุขที่มักเรียกเสียงฮาได้เสมอ ตามหน้าจอทีวีก็มักจะมีมุข ร้องเพลงชาติไทยไม่ชัด ร้องเพลงชาติลอยกระทงอยู่บ่อยครั้ง

.

แต่เราแน่ใจหรอครับว่า บุคคลที่ถูกเราพาดพิง เขา “รู้สึกตลกด้วย” ?

ในช่วงที่เป็นวัยรุ่น เท่าที่สังเกตจากคนรอบข้างและตัวผมเอง เวลาเราเจอพนักงานที่มาจากประเทศเพื่อนบ้าน หรือที่เรานิยมเรียก ต่างด้าว เช่น พนักงานเสิร์ฟ พูดภาษาไทยไม่ค่อยชัด เราจะมีอาการหงุดหงิด ไม่ก็ขำหรือล้อเลียน

แต่เวลาที่ชาวต่างชาติจากอเมริกา ทวีปยุโรป ออสเตรเลีย หรืออื่นๆที่มีลักษณะที่เราเรียกเขาว่าฝรั่งและให้เกียรติเขา หากเขาพูดไทยไม่ชัด ผมกลับมองว่าน่ารัก ดูโอเค ไม่ใช่เรื่องแย่
พอผมมองกลับไปตอนนั้น สิ่งที่ทำมันดูแย่มาก และผมเชื่อว่ามีคนจำนวนไม่น้อยที่คงเคยเป็นคล้ายๆผมตอนนั้น

—–

“กรรมมันไวยิ่งกว่าติดจรวด” เพราะกรรม คือ การกระทำ เราทำอะไร ก็จะดึงดูดสิ่งแบบนั้นเข้ามา

หลังเรียนจบปริญญาตรีจาก มช. ไม่ถึงปี ผมบินลัดฟ้าไปเริ่มต้นชีวิตต่างแดนที่กรุงปักกิ่งประเทศจีน ในปี 2011 ที่นั่นเป็นจุดเริ่มต้นของการชดใช้กรรมที่เคยทำไว้

ผมกลายเป็น “ต่างด้าว” ในสายตาใครหลายคน และด้วยความที่มีเชื้อจีน และหัวดำ คนจีนจำนวนไม่น้อยจึงมองว่าเป็นคนจีน ไม่ใช่ต่างชาติ แต่พอเวลาพูดออกมา ด้วยความที่พูดจีนไม่ชัด คนจีนหลายคนก็หัวเราะ และแอบนินทาเรา สายตาที่มองก็ไม่ต่างจากที่เราเคยมอง “คนต่างด้าว” สมัยที่อยู่ไทย

ผมเคยเจอหนักถึงขนาดที่คนจีนถามประมาณว่า เป็นชนเผ่า ชนกลุ่มน้อยหรอ แล้วก็หัวเราะ หรือไม่ก็จะล้อเลียนสำเนียง หรือไม่ก็ทำท่าติดๆขัดๆแบบที่ผมเป็น และหัวเราะ พร้อมเดินจากไป

จริงๆแล้ว ถ้าผมบอกไปว่า “ผมเป็นคนไทย ไม่ใช่คนจีน” หลายคนก็จะโอเคขึ้นเลย เพราะรู้ว่าเราเป็นต่างชาติ บอกเลยว่าช่วงปีแรกๆ ทรมานใจสุดๆกับการพูดติดขัด การพูดไม่ออก คือแค่จะบอกฝ่ายตรงข้ามว่า “我是泰国人 หว่อซื่อไท่กั๋วเหริน” ก็ลำบากมากแล้ว เออะๆอะๆ จนเขาหัวเราะกัน

สิ่งที่เล่ามา ไม่ได้เจอจากคนจีนทุกคนหรอกครับ แต่ก็ทำให้เราได้รู้สึกตัวว่า “ต่อไปนี้ จะไม่ปฏิบัติแย่ๆกับคนที่เราเรียกว่า ต่างด้าว ในไทยอีก” คนทุกคนมีปัญหาไม่เหมือนกัน อย่างเช่นผม ผมมีปัญหาการพูด และมาจีนแรกๆ ก็ไม่ได้ภาษาจีนเลย ดังนั้นการสื่อสารแย่สุดๆ แต่ผมก็พยายามสุดๆที่จะทำให้ได้ แต่พอโดนแบบที่เล่ามา กำลังใจก็แทบหายไปเลย ดังนั้นเราไม่ควรทำลายกำลังใจของใคร

ตั้งแต่นั้นมา เวลากลับไทย ผมจะปฏิบัติกับคนที่พยายามพูดภาษาไทยและใช้ชีวิตในไทย อย่างดีที่สุด พยายามช่วยเหลือเท่าที่จะทำได้ และพยายามไม่ทำลายกำลังใจของใคร

ต้องยอมรับว่าประสบการณ์ของผมตอนอยู่ที่จีน ผมได้เรียนรู้และฝึกจิตใจ ได้รับมุมมองใหม่ๆ แม้หลายครั้งจะทำพลาดไปบ้าง แต่เมื่อรู้ว่าพลาดก็ทำให้ดีขึ้น

ที่เล่ามาทั้งหมด คืออยากฝากไว้เป็นข้อคิด ไม่ว่าจะอยู่จีน อยู่ไทย หรือประเทศไหนก็ตาม การปฏิบัติตนกับคนรอบข้าง และฝึกจิตใจ ฝึกระบบความคิด มุมมองของเรา คือสิ่งที่สำคัญมาก

หวังว่าโพสต์นี้จะมีประโยชน์สำหรับทุกคนครับ

#อ้ายจง #เล่าเรื่องเมืองจีน #ชีวิตในจีน

ขอบคุณที่มาของข้อมูล :
แฟนเพจอ้ายจง