#อ้ายจง #เล่าเรื่องเมืองจีน #ประสบการณ์ในจีน

“ปล่อยไก่ในร้านหนังสือ สั่งซาลาเปา ผิดที่ ผิดเวลา หน้าแตกหมอไม่รับเย็บ 😀 ”

เมื่อสมัยที่อ้ายจงระเหเร่ร่อนไปอยู่เมืองจีนใหม่ๆ ปล่อยไก่ไว้ที่เมืองจีนหลายตัวเลย อย่างเช่นเรื่องนี้ เมื่ออ้ายจงไปซื้อหนังสือ

ณ เค้าเตอร์คิดเงิน

อ้ายจง: 多少钱 (duōshǎo qián – ตัวฉ่าวเฉียน) ราคาเท่าไหร่?

Cashier: 200 RMB (ประมาณ1000บาท)

อ้ายจง: 我还要 “包子”
(wǒ hái yào “bāozi” -หว่อหายเหย้า เปาจึ) ผมต้องการ
“ซาลาเปา” ด้วย

[สงสัยจะหิวขึ้นมาทันใด ขอซาลาเปาในร้านหนังสือซะงั้น 555 คือจริงๆแล้ว ณ ตอนนั้น ภาษาอ้ายจงอ่อนแอมาก รู้แต่ว่าได้ยินคนจีนพูดว่า 打包 (dǎbāo ต่าเปา) บ่อยๆ เมื่อต้องการ “ห่ออาหารกลับบ้าน” เมื่อกินข้าวที่ร้านอาหาร … และก็พอรู้มาบ้างว่า 包 แปลว่า ห่อ หรือว่ากระเป๋า ดังนั้น 包子 ก็หนีไม่พ้นอะไรที่เกี่ยวกับหีบห่อ เพื่อใส่หนังสือ แน่นอนนนน ฮ่าฮ่า ]

Cashier: &#*)($!_$!? (เกิดอาการ งองูสองตัวประกบกัน)

อ้ายจง: งงด้วย และเห็นเค้าเตอร์ข้างๆ พนักงานหยิบถุงให้ลูกค้า อ้ายจงจึงชี้ไปที่ถุงแล้วบอกว่า 那个! (nàgè – น่าเก้อ) เอาอันนั้นอะ!

Cashier: 那个 叫 袋子!(nàgè jiào dàizi- น่าเก้อเจี้ยวไต้จึ ) อันนั้นเรียกว่า “ไต้จึ”

อ้ายจง: จ่ายตังค์เพิ่มสำหรับค่าถุง รีบเอาหนังสือใส่ถุง และรีบเดินจากไป แบบว่าอายมากกก หมอไม่รับเย็บเลยทีเดียว
…………………………………….
หลายคนคงจะรู้แล้วว่า อ้ายจงพูดผิดตรงไหน ปล่อยไก่อะไรไป,,,คำว่า 包子 เปาจึ ที่อ้ายจงพูดไปคำแรก แปลว่า “ซาลาเปา” แคชเชียร์เลย งง ว่า จะมาสั่งซาลาเปาอะไรที่ร้านหนังสือ!!! พร้อมทั้งบอกว่า ไอ้ถุงพลาสติกที่อ้ายจงอยากได้เนี่ย เรียกว่า ” 袋子 ไต้จึ ” …เอาซะอายเบย

ที่เมืองจีน มีการรณรงค์เรื่องถุงพลาสติกที่ก่อให้เกิดขยะมาหลายปีแล้ว ทำให้ตามร้านขายของ ตามห้างสรรพสินค้าต่างๆ ไม่ให้ถุงพลาสติกแก่เรา หากเราต้องการ เราต้องซื้อเพิ่ม ในราคาประมาณ 1-2เหมา (50สตางค์-1บาท) หรือมากกว่านั้น แล้วแต่ที่ครับ และเราต้องเอาของใส่ถุงเองด้วย …self service

แต่ตามร้านอาหารและร้าน Fastfood อย่าง KFC, Mcdonald, Pizza hut เราไม่ต้องซื้อถุงเพิ่ม เขาให้เราฟรีๆครับผม

ปอลอ ใครมีเรื่องหน้าแตก มีเรื่องปล่อยไก่อะไรในจีน เล่าสู่กันฟังได้นะครับ 😀 จะได้รู้ว่ายังมีพวกนะ ฮ่าฮ่า

ปอลอ2 เรื่องปล่อยไก่ของอ้ายจงเรื่องนี้ เคยถูกถ่ายทอดผ่านคอลัมน์ Chinese AEC ในนิตยสาร COMTODAY ครับ

ขอบคุณที่มาของข้อมูล :
แฟนเพจอ้ายจง