ประเทศจีนเป็นประเทศที่มีประชากรกว่า 1,300ล้านคน ประกอบด้วยชาวฮั่นและชนกลุ่มน้อย สื่อสารกันด้วยภาษาจีนกลาง แต่ด้วยความที่จีนเป็นประเทศที่มีพื้นที่กว้างใหญ่ไพศาล ทำให้ภาษาจีนกลางในแต่ละภาคมีภาษาจีนสำเนียงภาษาถิ่นที่แตกต่างกันด้วย เช่น สำเนียงทางเหนือ สำเนียงภาคกลาง สำเนียงภาคใต้ และอู่ฮั่นที่ตั้งอยู่ทางตอนกลางของประเทศจะมีสำเนียงภาษาจีนเฉพาะถิ่นอู่ฮั่นหรือที่คนจีนเรียกกันว่าอู่ฮั่นฮั่ว (武汉话) โดยสำเนียงภาษาจีนลักษณะนี้จะพบได้ในแถบมณฑลหูเป่ย เหอหนาน และฉงชิ่ง
ในมหาวิทยาลัยที่เรียนอยู่ วิชาภาษาจีนจะเป็นหนึ่งในวิชาบังคับที่นักศึกษาต่างชาติทุกคนจะต้องเรียนไม่ว่าจะเรียนเป็นหลักสูตรภาษาจีนหรือภาษาอังกฤษ ห้องเรียนภาษาจีนจึงเป็นเหมือนห้องเรียนสหประชาชาติที่มีผู้คนมาจากหลากหลายชาติหลากหลายภาษาและหลากหลายประเทศ เช่น อินเดีย ปากีสถาน บราซิล อิรัก ซีเรีย ฝรั่งเศส โปแลนด์ เกาหลี อินโดนีเซีย เยอรมัน โดยใช้ภาษาอังกฤษในการสอนภาษาจีน ภาษาจีนที่เรียนในชั้นเรียนภาคบังคับนี้มีเป้าหมายเพื่อให้ชาวต่างชาติสื่อสารกับคนจีนในชีวิตประจำวันได้
วิชาภาษาจีนภาคบังคับจะเป็นวิชาที่มีระยะเวลาในการเรียนยาวนานกว่าวิชาอื่นๆ เพราะใช้เวลาประมาณ 3 เดือน นักศึกษาของที่นี่ส่วนใหญ่ถ้าไม่เดินไปเรียนก็จะขี่จักรยานหรือไม่ก็จะใช้บริการรถหยวนของมหาวิทยาลัย แต่คนที่เดินไปเรียนจะมีมากที่สุด การเดินไปเรียนจึงกลายเป็นเรื่องปกติ โดยต้องไปเรียนที่อาคารเรียนรวม 9 ฝั่งตะวันตก ถ้าเดินก็จะใช้เวลาประมาณ 40 นาที จากหอพัก และวิชาภาษาจีนจะมีเรียนในตอนเช้าในช่วงที่ิอากาศหนาวท่ามกลางใบไม้กำลังเปลี่ยนสี
มหาวิทยาลัยในประเทศจีนเทอมแรกจะเปิดเทอมในเดือนกันยายนและปิดเทอมในช่วงตรุษจีน ส่วนเทอมที่สองจะเปิดหลังตรุษจีนและปิดประมาณช่วงเดือนกรกฎาคม และวิชาภาษาจีนที่เคยเรียนต้องเรียนเทอมแรกซึ่งจะอยู่ในช่วงหน้าหนาวและมีวิชาเรียนในตอนแปดโมงเช้า
พอเรียนภาษาจีนไปได้สักพัก ดูเหมือนว่าวิชาเริ่มแก่กล้า จากที่ไม่ได้ภาษาจีนเลยแม้แต่คำเดียว นักศึกษาต่างชาติที่ไม่ได้เรียนเอกภาษาจีนก็จะค่อยๆ ลุกลามไปสนทนากับคนจีนตามท้องถนน ร้านค้า และพนักงานที่ดูแลหอพัก ในช่วงแรกๆก็ฟังกันรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง เป็นที่สนุกสนานทั้งคนถามและคนถูกถาม
ลุงยามที่เฝ้าประตูหอพักดูเหมือนจะตกเป็นเป้าหมายอันดับต้นๆ ของเหล่านักศึกษาต่างชาติเหล่านี้ในการฝึกภาษาจีน แม้ว่าหลายคนจะพูดภาษาจีนด้วยสำนวนแปลกประหลาดขนาดไหนลุงๆป้าๆ ที่ดูแลหอพักก็ยังพยายามฟังและไม่มีท่าทีรำคาญกับความรุงรังของเราแต่อย่างใด แถมบางทียังมีสอนเราด้วยว่าถ้าเป็นคนจีนพูดต้องพูดอย่างไร แม่ค้าในตลาดจี่เม่าตลาดชุมชนในมหาวิทยาลัย ถ้าเราเป็นคนต่างชาติไปซื้อของ พ่อค้าแม่ค้าก็จะพยายามพูดให้ช้าลงเพื่อจะสื่อสารกับเราให้เข้าใจ เช่นเดียวกับอาจารย์และเพื่อนคนจีนในคณะที่พยายามพูดภาษาจีนความเร็วที่ช้าลงกับชาวต่างชาติ และทุกปีเราก็จะได้เห็นภาพเหล่านี้จนชินตาและชินหู จนกลายเป็นภาพที่น่าประทับใจ
ดร.ศรีสุข อาชา
นักสื่อสารมวลชนชำนาญการ ส่วนข่าวและรายการภูมิภาค
สำนักประชาสัมพันธ์เขต ๓
ศิษย์เก่าคณะวารสารศาสตร์และการสื่อสาร
Huazhong University of Science and Technology
Wuhan, Hubei
#武汉加油 #武汉 #Wuhan
