เราหลายคนอาจเคยกังขาเรื่องความมีน้ำใจของคนจีน ผมเองก็เคยเป็นเช่นนั้น
แต่เมื่อมีโอกาสได้มาใช้ชีวิตที่เมืองจีนตั้งแต่ 2011 ก็ทำให้ได้เรียนรู้ว่า เราไม่สามารถจะเหมารวมได้ว่าคนชาตินั้นเป็นแบบโน้นคนชาตินี้เป็นแบบนี้ เพราะทุกคนล้วนแตกต่างกัน มีดีและไม่ดีปะปนกันไป
หลายต่อหลายครั้งที่ผมได้รับการหยิบยื่นน้ำใจจากคนจีน คนที่พวกเราอาจจะเคยรู้สึกว่า พวกเขาช่างไร้น้ำใจเหลือเกิน และอีกมุมหนึ่งผมก็เคยได้รับประสบการณ์ที่เลวร้ายจากคนจีนเช่นกัน ซึ่งมาลองคิดดีๆ ผมก็ได้รับทั้งดีและไม่ดีจากคนชาติอื่นนอกจากจีน และนั่นรวมถึงเมืองไทย คนชาติเดียวกันเองด้วย
วันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งครั้งที่ผมได้รับน้ำใจจากคนจีน เหตุการณ์เกิดขึ้นบนเครื่องบิน เที่ยวบิน FD588 กรุงเทพฯ-ซีอาน สายการบินแอร์เอเซีย เมื่อผมเข้าห้องน้ำทำธุระส่วนตัว โดยถอดแหวนออกวางไว้ตรงอ่างล้างมือ และลืมหยิบออกมา (ช่วงนี้ขี้ลืมมากๆ สงสัยแก่แล้ว ฮ่าาา) พอกลับมานั่ง ยังนึกไม่ได้เลยว่าลืมใส่แหวนนะ ปรากฏว่า “มีคุณป้าชาวจีนคนหนึ่ง เดินหยิบแหวนออกมา ถามผู้โดยสารตามที่นั่งต่างๆ ว่าใครเป็นเจ้าของแหวน ผมนั่งอยู่แถวที่ 3 ทำให้คุณป้าไม่ต้องเดินถามนานนัก ผมได้บอกไปว่าของผมเอง” พร้อมกับกล่าว谢谢 ขอบคุณ + รอยยิ้มให้กับคุณป้า (ปกติผมเป็นพวกเสือยิ้มยาก นิ่งๆกับคนที่ไม่รู้จัก จนโดนซุบซิบบ่อยๆว่า ไอ้นี่ไม่หล่อแล้วยังหยิ่ง 55)
นี่คือเรื่องราวเล็กๆที่ประทับลงในใจของผมจริงๆ อาจมีบางคนรู้สึกว่า “เพราะแหวนวงนี้ไม่ค่อยมีมูลค่าหรือเปล่า หากเป็นแหวนทอง หรือสิ่งมีค่าอย่างอื่น อาจโดนเก็บเรียบ” สำหรับผม ยังมีความเชื่อว่า คนเราในสังคมล้วนแตกต่างกัน และความดี ยังคงมีอยู่รอบตัวเราเช่นกัน ขอแค่เรายังไม่หมดศรัทธากับคำนี้
ขณะที่พิมพ์ความประทับใจเป็นตัวหนังสือ ก็พลันไปเห็นตะวันกำลังจะลับขอบฟ้า วาดเส้นสีทองตัดเมฆขาวฟ้าอันสวยงาม ตัวผมนั่งอยู่ติดทางเดิน จึงถ่ายไม่ถนัด ว่าแล้วก็ขอให้น้องคนไทยที่นั่งริมหน้าต่าง ช่วยถ่ายให้ ซึ่งมั่นใจว่าน้องคงยินดีถ่าย แม้ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน เพราะก่อนหน้านั้น คนจีนที่นั่งเบาะกลาง ได้ให้น้องช่วยถ่ายรูปให้ น้องก็รับถ่ายให้พร้อมรอยยิ้ม นี่แหล่ะครับ น้ำใจ ก็เหมือนอากาศ วนอยู่รอบตัวเรานั่นแล ^^
อ้ายจง
บันทึกเมื่อ 2 ก.ย. 60 เวลา 18.41 น. (เวลาไทย) ณ เครื่องบิน ไฟล์ท FD588 แอร์เอเซีย
#อ้ายจง #เล่าเรื่องเมืองจีน #ชีวิตในจีน
ขอบคุณที่มาของข้อมูล :
แฟนเพจอ้ายจง
