อ้ายจงขออนุญาตเล่าข่าวเก่าเมื่อปี58 เป็นข่าวเกี่ยวกับคุณย่าเฉิน ชาวเมืองเซี่ยงไฮ้ ที่มีอาการหลงๆลืมๆ
คุณย่าเฉิน วัย 86ปี ออกมาซื้อผักที่ตลาดแถวบริเวณหน้าสถานีรถไฟเซี่ยงไฮ้ ซึ่งบ้านของคุณย่าท่านนี้อยู่ไม่ไกลจาก สถานีรถไฟเซี่ยงไฮ้มากนัก ปกติคุณย่าจะกลับบ้านโดยนั่งรถไฟใต้ดิน ซึ่งที่สถานีรถไฟเซี่ยงไฮ้ เป็นสถานีเชื่อมต่อรถไฟฟ้าใต้ดินด้วย
เมื่อคุณย่าเห็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ความจริงแล้วกำลังจะขึ้นรถไฟไปเมืองหนานจิง แต่คุณย่าคิดว่าผู้หญิงคนนี้เป็นเพื่อนบ้านและเธอกำลังจะขึ้นรถไฟใต้ดินกลับไปทางเดียวกับคุณย่า …คุณย่าจึงตามผู้หญิงคนนี้กลับบ้าน ซึ่งไม่ได้เป็นอย่างที่คุณย่าคิด เพราะผู้หญิงคนนี้ขึ้นรถไฟความเร็วสูงเพื่อไปหนานจิง แต่คุณย่าก็ตามขึ้นมาด้วย เพราะคิดว่าเป็นรถไฟฟ้าใต้ดิน
พอมาถึงที่สถานีรถไฟหนานจิงสถานีใต้ คุณย่าก็ถึงกับงงว่า ตอนนี้กำลังอยู่ที่ไหน ซึ่งโชคดีมากที่ในกระเป๋าสตางค์ของคุณย่า มีกระดาษเล็กๆที่เขียนเบอร์ติดต่อที่บ้าน สอดเอาไว้อยู่ …เจ้าหน้าที่ตำรวจจึงติดต่อทางบ้านของคุณย่าเพื่อมารับตัวคุณย่ากลับบ้านอย่างปลอดภัย
“ที่อ้ายจง เล่าข่าวเก่าข่าวนี้ เพราะอยากให้ชี้ให้เห็นถึงอันตรายจากอาการหลงๆลืมๆ หรืออัลไซเมอร์ “…อย่างที่อ้ายจงได้นำเสนอข่าวการแก้ปัญหาของทางจีนไปแล้ว เกี่ยวกับสายรัดข้อมืออัจฉริยะ
แม้ว่าในไทยจะยังไม่มีแบบนั้น อ้ายจงคิดว่า วิธีง่ายๆที่เราสามารถทำได้คือ การเขียนรายละเอียดติดต่อคนในครอบครัวพร้อมทั้งชื่อเอาไว้ในกระดาษแผ่นเล็กๆและพกเอาไว้ในสิ่งที่เราต้องนำติดตัวไปตลอด เช่น กระเป๋าสตางค์
วิธีการข้างต้นใช้ได้ทั้งกับผู้สูงอายุ เด็กเล็ก เด็กโต รวมถึงพวกเราเอง ที่สามารถใช้ประโยชน์ได้ในเวลาคับขัน เช่น เวลาแบตโทรศัพท์มือถือหมด แล้วเราจำเบอร์ใครไม่ได้เลย แต่ถ้านึกว่ายังมีกระดาษเล็กๆที่เราเขียนข้อมูลเหล่านี้ไว้ เราก็สามารถผ่านช่วงเวลาคับขันไปได้ ^^
อ้ายจงเล่าเรื่องจาก Weibo: 公安部打四黑除四害
#อ้ายจง #เล่าเรื่องเมืองจีน #จีน #อัลไซเมอร์
ขอบคุณที่มาของข้อมูล :
แฟนเพจอ้ายจง
